Ryt iryjski

Ryt iryjski (inaczej liturgia iryjska) – obok liturgii północnoafrykańskiej, rzymskiej, ambrozjańskiej, galijskiej (właściwej) i hiszpańskiej jedna z rodzin liturgicznych tradycji zachodniej, klasyfikowana przy tym (łącznie ze wszystkimi wymienionymi prócz rzymskiej i północnoafrykańskiej) jako liturgia galijska. Używa się także innych określeń, jak liturgia celtycka, liturgia celtycko-anglosaska, liturgia iroszkocka. Terminami tymi określa się tradycje liturgiczne ukształtowane w Irlandii po nawróceniu tego kraju przez św. Patryka, które następnie rozpowszechniły się wśród ludów celtyckich Wysp Brytyjskich, wśród Anglosasów, na Półwyspie Bretońskim oraz w pewnej mierze w klasztorach iroszkockich licznych na kontynencie europejskim.

Liturgia celtycka różniła się od liturgii rzymskiej, która później ją zdominowała, szeroką obecnością elementów pochodzenia ludowego oraz pewnymi osobliwymi zwyczajami, do których należała zwłaszcza praktyka pokuty powtarzalnej. Mimo że już we wczesnym średniowieczu uległa romanizacji, pewne jej elementy zachowały się jeszcze w kolejnych wiekach.